هاشمی استیضاح وزیر پرکار روحانی را کلید زد/ عثمانی: وقتی پول نیست آخوندی چه کار کند؟

عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس معتقد است که مشکل وزارتخانه هایی همچون راه و شهرسازی، بی پولی است.

عبدالله احمدی: با اینکه این روزها نمایندگان مجلس در انتظار گزارش کمیسیون ویژه برجام به صحن علنی هستند و فضای خانه ملت و گفتگوهای نمایندگان با یکدیگر حول این موضوع می گردد اما رئیس کمیسیون عمران امروز ابتدا در تذکر شفاهی خود خواستار استیضاح عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی شد و پس از آن نامه این در خواست را تحول هیئت رئیسه داد.

هاشمی که در دولت دهم قائم مقام وزیر راه و شهرسازی بوده، در این نامه آورده است که به دلیل ضعف عمده در تعامل وزیر مربوط با مجلس ، اغناء متقاضیان از توضیحات وزیر در جلسه رسیدگی به موارد استیضاح حاصل نگردید و با توجه به اصرار متقاضیان استیضاح بر ضرورت طرح موضوع در صحن علنی مجلس، نتایج بررسی جمع‌بندی و به هیأت رئیسه ارسال شد اما با گذشت مدتی پس از بررسی استیضاح و ارجاع موضوع، موارد مورد دغدغه اینجانب نه تنها کاهش نیافت بلکه افزایش هم پیدا کرد.

وی همچنین در این نامه محورهای این استیضاح را در بخش های مسکن،نظام مهندسی و کنترل ساختمان،حمل و نقل،تأمین مالی و اجرای پروژه‌های عمرانی،حوزه عمومی، اداری و ساختاری عنوان کرده است.

نماینده مردم تهران در مجلس همچنین در پایان این نامه آورده است: اینجانب در جهت عمل به منظور مقام معظم رهبری در ایجاد فضای همدلی و همزبانی در تمام جلسات کمیسیون و فردی و همچنین در مکاتبات رسمی همواره بر اعلام آمادگی برای کمک‌های تقنینی، حمایتی و نظارتی برای حل مشکلات تأکید کرده اما اقدامی از جانب وزارتخانه مذکور در استفاده از فرصت‌های پارلمانی اعلام شده مشاهده نمی‌شود، لذا علی‌رغم اینکه تا کنون به جهت رعایت بی‌طرفی که بعضاً با شائبه حمایت بنده از وزیر در روند بررسی تقاضای استیضاح موجب دلخوری متقاضیان محترم نیز می‌گردید، بر اساس مفاد آیین‌نامه داخلی و نظرات هیأت رئیسه مجلس به مدیریت فرآیند بررسی استیضاح وزیر راه و شهرسازی پرداخته و به دلیل عدم مشاهده همراهی و تعامل وزیر محترم در رفع موانع و حل مشکلات موجود بر خود لازم می‌دانم از تأئید ضرورت استیضاح مذکور حمایت نمایم.

استیضاح آخوندی با اقبال مجلس مواجه نمی شود/ مشکل وزارتخانه، بودجه است

این در حالی است که محمد قسیم عثمانی،عضو کمیسیون برنامه و بودجه و نماینده مردم بوکان در مجلس در این رابطه در گفتگو با خبرآنلاین تصریح کرد:به نظر می رسد بعد از استیضاح آقای فانی که رای نیاورد، زمینه استیضاح در سال آخر مجلس برای هیچ یک از وزرای دولت روحانی مهیا نیست.

 وی افزود: در حال حاضر طرح موضوع استیضاح هم خیلی جالب نیست چراکه استیضاح آقای آخوندی را نمایندگانی که به دنبال استیضاح وی هستند خیلی وقت است که مطرح کرده و یک روز گفتند می شود و یک روز گفتند نمی شود.

عثمانی با اشاره به نامه امروز رئیس کمیسیون عمران به هیئت رئیسه برای اعلام وصول استیضاح خاطرنشان کرد: به نظر می رسد در این مقطع زمانی، نه زمینه نتیجه بخشی آن در مجلس وجود دارد و نه خیلی نمی تواند در شرایط فعلی کشور، موجب بهبود شود.

وی در خصوص عملکرد آخوندی گفت:حوزه راه و مسکن مشکل دارد اما مشکل از آخوندی نیست، بلکه مشکل بی پولی است به این معنا که وقتی منابع مالی وجود ندارد هر کس که وزیر باشد هم نمی شود از او توقع معجزه داشت.

عثمانی تاکید کرد: بنده خودم بیشترین گله مندی را نسبت به راههای حوزه انتخابیه ام دارم، ولی وقتی پول نیست چه کار می شود کرد؟!

وی در خصوص میزان اقبال نمایندگان به این استیضاح در صورت اعلام وصول گفت: به نظر می رسد که اکثریت مجلس با این استیضاح همراه نخواهد بود و این استیضاح نمی تواند در صحن علنی رای بیارود.

در همین حال پیش از این نیز برخی نمایندگان در گفتگو با خبرآنلاین احتمال استیضاح آخوندی در مجلس نهم را ضعیف ارزیابی  کرده بودند.

یوسفیان: عملکرد آخوندی بینی و بین الله خوب است

 در همین رابطه عزت الله یوسفیان ملا گفته بود که ظاهرا موضوع این استیضاح با پس گرفتن تعدادی از امضاها از سوی برخی نمایندگانی که خواستار استیضاح آخوندی بودند، منتفی شده  و همکاران ما متوجه شده اند که آقای آخوندی مستحق استیضاح نبوده و نیست. (اینجا بخوانید)

وی در ادامه با بیان اینکه بنده مخالف این استیضاح بودم افزود: عملکرد وزیر راه و شهرسازی بینی و بین الله عملکرد بسیار خوبی است و خوشبختانه همکاران ما در این موضوعات فشار وارد نمی کنند.

باید دست وزیری که با بی پولی وزارتخانه اش را می چرخاند، بوسید!

همچنین مهرداد بائوج لاهوتی، نماینده مردم لنگرود در مجلس شورای اسلامی گفته بود که دست آخوندی را به عنوان وزیری که بدون پول وزارتخانه اش را می چرخاند، می بوسد. (اینجا بخوانید)

وی خاطرنشان کرد ه بود: این روزها بازهم زمزمه استیضاح مطرح شده است، در حالیکه یک ریال به این وزارتخانه اعتبار تخصیص نداده اند، بنابراین من دست آقای آخوندی را می بوسم که به عنوان وزیربا اینکه منابع دولتی در اختیار ندارد، با کمک گرفتن از بخش خصوصی امور وزارتخانه تحت امرش را پیش می برد.

با این حال باید دید، کسانی که این طرح را امضاء کرده اند آیا در روز های آینده امضای خود را پس خواهند گرفت یا  با اعلام وصول استیضاح،آخوندی برای دفاع از عملکردش که او را به یکی از پرکارترین وزرای دولت یازدهم تبدیل کرده است، به خانه ملت خواهد رفت؟

رییس جمهور:برنامه‌ای برای دیدار با اوباما نداریم/ بخش خصوصی آمریکا می تواند در اقتصاد ایران فعال شود

رییس جمهوری گفت: آمریکا اشتباهات فراوانی در قبال ایران داشته که باید این اشتباهات را جبران کند.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی در آستانه سفر به نیویورک در گفت و گویی با شبکه تلویزیونی «سی بی اس» گفت: مردم ایران به سیاستهای دولت آمریکا اعتماد نداشته و ندارند لذا برای رسیدن به اعتماد نیازمند زمان طولانی هستیم، اما اجرای دقیق تعهدات بر مبنای توافق هسته ای می تواند حرکت در مسیر اعتماد را تقویت کند.

وی همچنین در پاسخ به پرسشی درباره دیدار احتمالی با باراک اوباما رییس جمهوری آمریکا گفت که ما برنامه‌ای برای این دیدار نداریم و فکر می‌کنم خیلی قدم‌های دیگری باید برداشته شود تا به این مرحله برسد.

متن گفت و گوی "استیو کرافت" مجری برنامه "60 دقیقه" شبکه تلویزیونی CBSآمریکا با رییس جمهوری به این شرح است:

مقدمه رییس‌ جمهوری: از این فرصتی که پیش آمده تا راجع به موضوعاتی که در شرایط فعلی جهان هم برای منطقه ما و هم برای کل جهان اهمیت دارد، گفت و گو کنیم، خوشحالم. فکر می کنم صلح، امنیت و ثبات مهم‌ترین اهدافی است که همگان خواهان آن هستند و زمینه‌ای برای پیشرفت و توسعه خواهد بود که به نفع همه بشریت است.

سوال: در ابتدای مذاکرات به نقل از جنابعالی اعلام شد که این قدم اول و مهم برای بهبود روابط دو کشور است. آن زمان خیلی خوشبین نبودید که این مذاکرات موفقیت آمیز باشد، اما به توافق رسیدید، اکنون نظرتان چیست؟

رییس‌ جمهوری: توافق بسیار سختی بود، پیچ و خم‌های بسیار زیادی داشت. در مذاکراتی که نمایندگان 7 کشور با هم، راجع به مسایلی که برای دو طرف بسیار اهمیت دارد صحبت می‌کنند، پیش بینی اینکه آیا مذاکرات در نهایت به توفیق دست پیدا می‌کند یا نه،خیلی آسان نیست اما من هیچ‌وقت نسبت به مذاکرات بدبین نبودم و همیشه می‌گفتم که خوش‌بینی شاید زیاد درست نباشد اما بدبینی هم درست نیست و باید همه تلاش خود را برای دستیابی به موفقیت، بکار بگیریم.

اولین گام موفقی که در توافق موقت ژنو برداشتیم، معنایش این بود که این راه گرچه سخت است، اما راه درستی است و می‌تواند ما را به اهدافمان برساند. امروز خوشحالم که قدم‌های بسیار مهمی در این زمینه برداشتیم و در حال برداشتن گام‌های نهایی هستیم.

سوال: با این توافق به چه چیزی دست پیدا کردید؟

رییس‌ جمهوری: خود توافق بسیار مهم بود. آنهم در یک مسأله بسیار مهمی ، یک طرف توافق یعنی ایران کاری را انجام می‌داد و آن را برای توسعه خودش لازم می‌دانست و طرف دیگر نسبت به همان اقدام بدبین بود و احساس می‌کرد که ممکن است تهدیدی برای صلح و امنیت باشد. بنابراین فاصله بین دو طرف بسیار زیاد بود. خود به دست آمدن تفاهم و توافق یعنی یک موفقیت بزرگ برای دو طرف. آنچه ما به دست آوردیم در واقع اهدافی بود که از روز اول آن را دنبال می‌کردیم و آن اینکه بتوانیم بدون مشکل فعالیت هسته ای صلح‌آمیز خود را داشته باشیم. تحریم‌ها برداشته شود و قطعنامه‌های ظالمانه‌ای که علیه ایران بوده، لغو شوند.

سوال: همانطور که مستحضر هستید در داخل آمریکا حزب جمهوریخواه و متحد آمریکا یعنی اسراییل، به این توافق حمله کردند و اسراییل این توافق را یک اشتباه تاریخی خواند. آیا شما متعجب شدید که چنین بحث های داغ و تند و تیزی درخصوص این توافق در آمریکا انجام شده است؟

رییس‌ جمهوری: قابل پیش بینی بود که یک مسأله به این مهمی نمی‌تواند بدون مخالف باشد اما بعضی از تعبیرات ممکن است مطرح شود که ناخوشایند باشند و شما را متعجب کند. به هر حال عده‌ای مخالف بودند و هنوز هم مخالف هستند، بعضی‌ها شاید به دلیل اینکه نمی‌خواستند حزب رقیبشان در آمریکا پیروز شود، بعضی‌ها هم دلایل دیگری برای مخالفت داشتند. اصولاً مخالفین توافق منطقشان قوی نبود. دلیلش این است که کشورهایی که به این توافق نظر مثبت دارند، اکثریت قاطع کشورهای جهان هستند و مخالفین به یک رژیم و عده ای در آمریکا محدود شده است. البته در میان کشورها هم ممکن است بعضی از دسته‌جات و احزاب، مخالف آن باشند، اما دولت‌های جهان همه با هم به این توافق خوش‌آمد گفتند.

سوال: مخالفین گفتند که آمریکا خیلی مصالحه کرده و از ایران چیز خاصی نگرفته، آمریکا قرار است تحریم ها را بردارد و 15 سال محدودیت روی برنامه های هسته ای ایران باقی بماند و بعد از آن ایران آزاد است تا یک بمب اتمی بسازد و آن موقع منابع بیشتری در مقایسه با امروز خواهد داشت. نظرتان در این خصوص چیست؟ و فکر می کنید این سخنان دقیق است و ایران چه چیزی از دست داده و چه امتیازاتی برای رسیدن به این توافق داده است؟

رییس‌ جمهوری: اگر کشوری می‌خواست با امکانات فنی که دارد به بمب اتم دست پیدا کند این توافق،توافق بسیار بدی برای آن کشور بود چرا که این توافق از همه طرف برای رسیدن به بمب اتم محدودیت‌هایی را به وجود می‌آورد. اما اگر کشوری از ابتدا به دنبال فناوری صلح‌آمیز بوده، هیچ ضرری نکرده است. ما می‌خواستیم این اتهام نادرست که ایران دنبال سلاح اتمی است، زدوده و برطرف شود و همه دنیا بفهمند که تصمیم و هدف ایران یک فعالیت صلح‌آمیز است. به نظر من روشن است کشوری که ان‌پی‌تی را می‌پذیرد و عضو پادمان است و درهای خود را روی بازرسین باز کرده، دنبال سلاح اتمی نیست و از آن بالاتر ایران در سال‌های 2003 تا 2005 به طور داوطلبانه پروتکل الحاقی را اجرا کرد.

ساخت سلاح اتمی با عضویت در پادمان و پروتکل، هیچ معنایی نخواهد داشت. بنابراین روشن است که ما در این توافق محدودیت‌هایی برای یک دوره زمانی پذیرفتیم، به دلیل اینکه اعتماد بیشتری در منطقه و جهان بوجود بیاید. ما در این قدمی که برداشتیم، ضرر نخواهیم کرد. چون ما به فعالیت خودمان در تحقیق و توسعه ادامه می‌دهیم، اصل غنی‌سازی در ایران از طرف جهان پذیرفته شده، قطعنامه‌هایی که علیه ما بوده لغو شده و تحریم‌ها نیز برداشته می‌شود. بنابراین در مجموع این توافق یک توافق برد - برد است. هم به نفع ماست و هم به نفع کشورهایی که با ما مذاکره کردند.

سوال: ایجاد اعتماد بین دو کشوری که مدت ها با هم دشمن بوده اند دشوار است. شما چطور می خواهید ذهنیت مردم آمریکا را بویژه با توجه به گزارش های آژانس بین المللی درباره ایران، تغییر دهید؟

رییس‌ جمهوری: بین ایران و آمریکا اعتمادی وجود نداشته و امروز هم وجود ندارد و این مسأله روشنی است. مردم ایران به سیاست‌های دولت آمریکا اعتمادی ندارند و به اعمال و اقدامات دولت آمریکا در سال‌های طولانی گذشته معترض هستند و در آمریکا هم برخی ممکن است نسبت به ایران اعتماد کامل نداشته باشند. اما نسبت به موردی که شما مطرح کردید، به هر حال آژانس بازرسی‌های فراوانی را از سال 2003 تا 2005 انجام داد، مخصوصاً از زمانی که در سال 2003 ایران پروتکل الحاقی را به صورت داوطلبانه پذیرفت و قبول کرد. بعد از صدها ساعت بازرسی و گزارش‌های متعدد، در قطعنامه شورای حکام در نوامبر 2004 به صراحت آمد که فعالیت ایران هیچگونه انحرافی نداشته و آنچه مهم است اینکه کشوری از مسیر صلح‌آمیز خودش منحرف نشده باشد، ولو اینکه آژانس ایراداتی را نسبت به فعالیت آن کشور داشته باشد. اما نهایت امر مهم بود که آژانس گفت که هیچگونه انحرافی دیده نشده است. در تمام گزارشات آژانس در طول 12 سال گذشته ،همواره آژانس گفته در سایت‌های اعلام شده هیچگونه انحرافی را مشاهده نکرده است.

این همه گزارش آژانس باید برای افرادی که بی‌طرف هستند کاملاً اعتمادآفرین باشد.اگر دولتی یا کشوری می‌خواست دنبال سلاح اتمی برود راه‌های دیگری برای این کار وجود داشت. ضمن اینکه ایران کشوری است که در طول 200 سال گذشته سابقه تجاوز به هیچ کشوری را ندارد و ایران خود قربانی سلاح کشتار جمعی و شیمیایی است.

سوال: آژانس بین المللی انرژی اتمی در سال 2011 اعلام کرده که ایران آزمایشاتی با مواد انفجاری با قدرت بالا داشته واین نشان داد که گویا برنامه ایران در سال 2003 کاملا صلح آمیز نبوده است؟

رییس‌ جمهوری: ایران با آژانس توافق کردند که این ابهام را به حل و فصل نهایی برسانند. آژانس سوالاتی در این زمینه دارد که ما در حال گفتگو با آژانس برای پاسخ به این سوالات هستیم.

سوال: در ایران هم توافق،مخالفان خاص خودش را دارد. نظر شما درخصوص این مخالفت ها چیست و آیا تشابهی بین مخالفت هایی که در ایران و آمریکا انجام می شود، می بینید؟

رییس‌ جمهوری: تشابه وجود دارد. به هر حال در آمریکا عده‌ای با این توافق مخالف هستند و در ایران هم این توافق مخالفانی دارد و این طبیعی است. چرا که مخالفان همیشه حداکثر را نگاه می‌کنند حال آنکه در یک توافق هیچ طرف به حداکثر نمی‌رسد. همواره باید دو طرف از آن حداکثر یک مقدار کوتاه بیایند تا به توافق برسند. بنابراین هر کسی که دنبال حداکثر نتیجه است، می‌بیند کشورش به آن حداکثر نرسیده و اعتراض می‌کند. اما مهم نتیجه این توافق است. نتیجه این توافق به نفع همه و به نفع دو طرف است. به دلیل اینکه درباره یک موضوع بسیار پیچیده و حساس توانستیم پای میز مذاکره به تفاهم و توافق برسیم و بتوانیم جلوی سوء ظن‌ها را بگیریم و اولین گام را در مسیر اعتماد برداریم.

البته برای دستیابی به اعتماد بین ایران و آمریکا، نیاز به زمان طولانی و فراوانی وجود دارد تا دو کشور به اعتماد برسند. اما مهم این است که از یک نقطه‌ای شروع کنیم و این نقطه، نقطه‌ای بوده که ما آغاز کردیم. در اجرای دقیق این توافق می‌توانیم قدم های بیشتری را برای اعتماد برداریم.

سوال: برخی از مخالفین توافق در ایران نهادهای قدرتمند هستند، برای مثال سپاه پاسداران با این توافق مخالفت کرده است. شما با این مخالفان چطور کنار می آیید؟

رییس‌ جمهوری: ما همه در کشور یک چارچوب دموکراتیک را پذیرفته و قبول کرده ایم. هر نهادی طبق قانون اساسی اختیاراتی دارد و با آن اختیارات پیش خواهد رفت. زمانی که نهادهای مسئول در ایران توافق را بپذیرند، همه تسلیم آن نهادها خواهند بود. اما قبل از آنکه در یک موضوعی، نهاد مربوطه تصمیم نهایی را بگیرد، روشن است که عده‌ای مخالف و عده‌ای موافق خواهند بود و نظرات خودشان را اعلام می‌کنند اما در نهایت بعد از آنکه توافق مورد تأیید نهادهای مسئول قرار گرفت همه تسلیم آن خواهند بود.

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هم به آن توافقی که مورد تأیید نهادهای مسئول قرار بگیرد، احترام خواهد گذاشت.

سوال: رهبر جمهوری اسلامی ایران از این مذاکرات حمایت کرد اما این توافق بخصوص را مورد حمایت قرار نداده اند؟

رییس‌ جمهوری: اصل مذاکرات را مقام معظم رهبری تأیید کردند. بارها هم گفتند که من مذاکرات را قبول دارم که دو طرف با هم مذاکره کنند. توافق موقت ژنو با موافقت ایشان اجرا شد. امروز هم تصمیم نهایی را نسبت به این توافق به نهادهای مسئول واگذار کرده اند. بنابراین آن زمانی که نهادهای مسئول در تصمیم نهایی خودشان این توافق را بپذیرند، معنایش آن است که مقام معظم رهبری هم آن را قبول دارند و تأیید خواهند کرد.

سوال: آیت الله خامنه ای گفتند که این توافق باید بسیار دقیق مورد بررسی قرار بگیرد و از مجلس خواسته اند که اینکار را انجام دهد به نظر شما امکان دارد که مجلس ایران این توافق را رد کند؟

رییس‌ جمهوری: مجلس فعلاً در کمیسیون ویژه‌ای که برای این کار تشکیل داده این توافق را مورد بررسی قرار می‌دهد. همچنین یک نهاد مهم دیگر به نام شورای عالی امنیت ملی این توافق را مورد رسیدگی و بررسی قرار می‌دهد و این 2 نهاد نظرات خودشان را اعلام خواهند کرد. مهم این است که هر 2 نهاد در این تصمیم‌گیری طبق قانون و در چارچوب مقرراتی که دارند بررسی این توافق را ادامه بدهند. به نظر من هر دو نهاد در هفته‌های پیش رو به تصمیم نهایی خواهند رسید.

سوال: فکر می کنید این تصمیم، تصمیمی مثبت برای توافق خواهد بود؟

رییس‌ جمهوری: به هر حال اکثریت مردم ما در نظرسنجی‌ها نسبت به این توافق نظر مثبت دارند و معمولاً نهادهایی مثل مجلس و شورای عالی امنیت ملی از نظرات عموم مردم فاصله ندارند و در همان مسیر حرکت می‌کنند.

سوال: فکر می کنید که این توافق وتو شود؟

رییس‌ جمهوری: ما سیستمی به نام وتو به آن صورتی که شما در کنگره آمریکا دارید، نداریم. به هر حال شورای عالی امنیت ملی و یا مجلس شورای اسلامی یک چیزی را بررسی، رد و یا تصویب می‌کنند. مجلس شورای اسلامی موضوعی را که مورد بررسی قرار می‌دهد و با رأی گیری معلوم می‌شود نظر نهایی‌اش چیست.

سوال: به نظر می رسد در پارلمان مباحث بسیار داغی مطرح خواهد شد و فکر می کنید احتمال دارد که مجلس شورای اسلامی این توافق را رد کند؟

رییس‌ جمهوری: هر احتمالی وجود دارد اما به اعتقاد من منطق آنهایی که موافق توافق هستند، منطقی بسیار قوی است.

سوال: در هفته های گذشته هر دوطرف این موفقیت ها را زیر سوال برده اند و از زمانی که این توافق انجام شده، شعار مرگ بر امریکا و اسراییل سر داده می شود و آیت الله خامنه ای هم هنوز آمریکا را شیطان بزرگ خطاب می کند. آیا به نظر شما امریکا هنوز شیطان بزرگ است؟

رییس‌ جمهوری: تخاصمی بین ایران و آمریکا از زمان دولت مصدق تا امروز وجود داشته که مدت زمان بسیار مدیدی است. این اختلاف، فاصله و بی‌اعتمادی به زودی از بین نخواهد رفت. مهم این است که ما به کدام سمت قدم برمی‌داریم؛ به سمت تشدید این تخاصم و یا به سمت کاهش این تخاصم. دولت من از ابتدا اعلام کرده که می‌خواهیم با دنیا تعامل سازنده داشته باشیم و با کشورهایی که تنش و تخاصم بوده، می‌خواهیم این تنش و تخاصم را کاهش دهیم. من فکر می‌کنم ما اولین قدم‌ها را برای کاهش این تخاصم برداشتیم.

سوال: فکر می کنید که آمریکا شیطان بزرگ است؟

رییس‌ جمهوری: شیطان در اصطلاح دینی ما به آن قدرتی گفته می شود که دیگری را فریب می‌دهد و حرف‌هایش حرف‌های دقیق و منطبق با واقعیت نیست. آنچه می‌توانم بگویم آمریکا نسبت به ایران اشتباهات فراوانی در گذشته داشته که باید این اشتباهات را جبران کند.

سوال: سخت است برای بسیاری از امریکایی ها که اوباما توافقی را با ایران به عنوان کشوری امضا کرده که شعار مرگ بر آمریکا و اسراییل سر می دهد. شما چطور توضیح می دهید و آیا این ها به خاطر مسایل داخلی در ایران است و آمریکایی ها باید چگونه این شعارها را تفسیر کنند؟

رییس‌ جمهوری: این شعاری که داده می‌شود، شعار علیه مردم آمریکا نیست، مردم ما به مردم آمریکا احترام می‌گذارند. مردم ایران در پی جنگ با هیچ کشوری نیستند، اما در عین حال اگر سیاست‌های دولت آمریکا علیه منافع مردم بوده ، طبیعی است که ملت ما در برابر این مسأله حساسیت به خرج دهند.

در انقلاب اسلامی که مردم علیه شاه قیام کردند، آمریکا به شدت از شاه حمایت کرد و تا آخرین لحظات می‌خواست شاه را حفظ کند و حتی می‌خواست شرایطی پیش بیاید که شاه را برگرداند. در جنگ هشت ساله آمریکایی‌ها مخصوصاً در سال‌های آخر جنگ از صدام حمایت کردند. مردم اینها را فراموش نمی‌کنند و از یاد نمی‌برند. ما نمی‌توانیم گذشته را فراموش کنیم اما در عین حال نگاه ما باید به آینده باشد منطق ما این است که اگر با کشور و یا دولتی در دورانی هرچند طولانی تخاصم داشتیم، می‌توانیم برای آینده بهتر فکر و برنامه‌ریزی کنیم. من فکر می‌کنم این مذاکرات بین ایران و آمریکا و 5 کشور دیگر بسیار مهم بود و تفاهم و توافقی که انجام گرفت معنایش این بود که ما قادریم مسایل مهم را با مذاکره و با منطق حل و فصل کنیم.

سوال: مرگ بر آمریکا یک مفهوم ساده است و جای هیچ تفسیری به جا نمی گذارد و شعاری آشتی جویانه نیست. فکر می کنید روزی برسد که در نتیجه این توافق، چنین شعارهایی داده نشود؟

رییس‌ جمهوری: من اگر بخواهم به تاریخ همین سی و چند سال بعد از انقلاب اسلامی اشاره کنم، در یک دورانی بود که شعار مرگ بر آمریکا خیلی شدید بود، در سال‌های اول انقلاب یعنی سال 1979 و سال 1980. بعد در یک دورانی این شعار کمرنگ شد و دو مرتبه این شعار در یک مقطعی شروع شد. این معنایش این است که همه چیز وابسته به خود آمریکاست، اگر آمریکا تخاصم را کنار بگذارد و اگر حسن نیت را آغاز کند و اگر گذشته را جبران کند، شرایط آینده میان ایران و آمریکا عوض خواهد شد.

سوال: ایران و آمریکا توافقی برای برداشته شدن تحریم ها امضا کردند. اثر این توافق را در آینده چگونه می بینید؟

رییس‌ جمهوری: هنوز که عمل نشده. فعلاً باید مسأله از کنگره عبور کند و تمام شود تا مسأله رفع تحریم‌ها شروع شود. البته شما می‌دانید تحریم‌ها فقط در زمینه هسته‌ای برداشته می‌شود. آمریکا‌یی‌ها تحریم‌های دیگری دارند که آن تحریم‌ها باقی می‌ماند. ما کلاً با تحریم مخالف هستیم. تحریم راه درستی نیست. تحریم زبان تهدید و فشار است، اگر این زبان را کنار بگذاریم و با زبان احترام با هم صحبت کنیم آن وقت شرایط حتماً عوض خواهد شد.

سوال: یک سری موانع وجود دارد و اختلافاتی باقی خواهد ماند که آیا ایران به آژانس اجازه بازررسی از مکان های حساس را می دهد؟ شما فکر می کنید ایران و آمریکا به این توافق تا چه اندازه متعهد هستند؟

رییس‌ جمهوری: به هر حال دو طرف که در طول 2 سال مذاکره و چانه زنی کردند و روی کلمه به کلمه و خط به خط این توافق با هم بحث کردند و بعد از 2 سال شبانه‌روزی، به توافق رسیدند معنایش این است که اراده سیاسی دارند که این توافق را اجرایی و عملیاتی کنند. من از طرف ایران می‌توانم بگویم که ما هر تعهدی را که در تاریخ گذشته امضا و اعلام کردیم، نسبت به آن پایبند بودیم. حتی در قراردادهای اقتصادی‌مان شما اگر نگاه کنید با هر کشوری اگر قراردادی داشتیم ما آن قرارداد را اجرا کردیم. در سایر معاهدات بین‌المللی و بین دو کشور، ما پایبند به قرارداد خودمان بودیم، در این توافق هم اینچنین خواهد بود. ایران به این توافق و به تعهدات خود عمل خواهد کرد و با آژانس در چارچوب پادمان و بعدها در چارچوب پروتکل الحاقی عمل خواهد کرد و آژانس در چارچوب معاهدات بین‌المللی می‌تواند در ایران بازرسی‌های خود را انجام دهد.

سوال: مخالفت هایی در هر دو طرف وجود و احتمالا ادامه پیدا خواهد کرد و حتی جمهوری خواهان گفته اند که تحریم های جدیدی علیه ایران وضع خواهد شد. آیا این باعث خواهد شد که توافق شکسته شود و ایران آمادگی دارد همچنان در مسیر توافق باقی بماند؟

رییس‌ جمهوری: توافق دو طرف دارد. ما به همه بندهای این توافق متعهد هستیم تا زمانی که طرف مقابل ما هم متعهد باشد و به توافق عمل کند. اگر بخواهد توافق توسط طرف مقابل شکسته شود، طبیعی است که توافق یکطرفه معنا و مفهومی نخواهد داشت. تا زمانی که آمریکا و سایر طرف قراردادهای ما یعنی 5 کشور دیگر متعهد باشند به این قرارداد ما هم به این قرارداد متعهد خواهیم بود. شکستن این توافق به نفع کسی نیست و به ضرر همه خواهد بود و ادامه این توافق به نفع همه است.

سوال: آیا ممکن است که این توافق از سوی آمریکا به خطر بیفتد ولی نه ضرورتا سایر کشورها؟

رییس‌ جمهوری: اگر همه ما به منافع مشترکمان فکر کنیم چه در آمریکا و ایران و چه در سایر کشورهای دیگر معنایش این است که بایذ به این توافق احترام بگذاریم. این توافق به سادگی به دست نیامده این توافق با تلاش‌ها و شجاعت فراوان از سوی دو طرف به دست آمده و این توافق را نباید از دست بدهیم اما به هر حال در دنیای سیاست هر احتمالی وجود دارد. ما خودمان را برای انواع احتمالات آماده کردیم، البته بعد از اجرای این توافق هر مقدار روابط ما با کشورهای مختلف در بخش‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی قوی‌تر شود، احتمال شکسته شدن این توافق به همان نسبت ضعیف‌تر خواهد شد. ما باید در ماه‌های اولیه مراقبت بیشتری بکنیم و اگر از ماه‌های اولیه عبور کنیم به نظرم پایه‌های این توافق روز به روز محکم‌تر خواهد شد.

سوال: فکر می کنید که سطح اعتماد بین ایران و آمریکا به خاطر این توافق بهبود پیدا کرده است؟

رییس جمهوری: در حال حاضر دو طرف یک قدم به پیش گذاشتیم. دو طرف موارد مورد اختلاف را مطرح کردیم، موارد بی‌اعتمادی در زمینه مسأله هسته‌ای را به گفتگو گذاشتیم و در نهایت روی یک متنی به تفاهم و توافق رسیدیم. این به معنای یک گام بزرگ است.

سوال: فکر می کنید این گام سطح اعتماد را بهبود بخشیده است؟

رییس‌ جمهوری: نسبت به قبل بهتر شده اما معنایش این نیست که همه اختلافاتی که داریم حل شده باشد و یا همه بی‌اعتمادی‌ها برطرف شده باشد. در یک موضوع و در یک مسأله ما توانستیم بر مشکل فائق شویم.

سوال: یک سری مباحثی در داخل و خارج ایران و آمریکا هست که توافق هسته‌ای می‌تواند کاتالیزوری باشد برای همکاری مشترک بین دو کشور. یکی از این زمینه‌ها مبارزه با داعش است و هم ایران و هم آمریکا این گروه را مرگبار می‌دانند. فکر می‌کنید فضایی برای همکاری یا رایزنی در این زمینه و مبارزه با داعش وجود دارد؟

رییس‌ جمهوری: خیلی زمینه‌ها وجود دارد که در آن زمینه‌ها ممکن است اهداف مشترک یا منافع مشترک وجود داشته باشد. اما مهم این است که در همین توافق هسته‌ای ما در مقام عمل ببینیم دو طرف چگونه عمل خواهند کرد، نحوه عمل ایران و آمریکا نشان خواهد داد که ما در اجرای موضوعی که به تفاهم و توافق رسیدیم تا چه حد جدی و پایبند هستیم. البته زمینه‌های دیگری در آینده وجود خواهد داشت، مهم این است که در این قدم اول بتوانیم جای پایمان را محکم بکنیم و دقیقاً‌ به این توافق به خوبی عمل کنیم، به خوبی عمل شدن به این توافق فضای جدیدی را بوجود خواهد آورد.

سوال: گفتید که تمایل دارید با هر کشور درخصوص پایان خونریزی های سوریه صحبت کنید. فکر می کنید یک راه حل عملی برای بحران سوریه چیست؟

رییس‌ جمهوری: در یک کشوری که بخش بزرگی از این کشور توسط تروریست‌ها اشغال شده و در داخل این کشور خونریزی جریان دارد، میلیون‌ها نفر از مردم این کشور آواره شدند، چطور امکان‌پذیر است با تروریست‌ها بجنگیم بدون اینکه از دولت آن کشور پشتیبانی و به آن کمک کنیم. آیا امکان‌پذیر است که ما دولت آن کشور را تضعیف بکنیم و همزمان بگوییم ما با تروریست‌ها می‌جنگیم؟ هر مقدار ارتش و دولت سوریه تضعیف شود، معنایش این است که زمینه پیش‌روی برای گروه‌های تروریستی و از جمله داعش فراهم شده است. بنابراین این متضاد و متناقض است که از یک طرف بگوییم با گروه‌های تروریستی مخالفیم و از طرف دیگر بگوییم دولت فعلی هم نباید بماند. مگر بدون اینکه آن دولت بماند ما می‌توانیم با تروریست‌ها مبارزه کنیم. البته بعد از اینکه با تروریزم مبارزه شد و یک فضای امنی بوجود آمد، آن وقت زمان آن است که بگوییم درباره قانون اساسی و یا حکومت آینده بحث و صحبت شود و گروه‌های موافق و مخالف پای میز مذاکره بنشینند. اما در شرایط خونریزی و در شرایط اشغال کشور چه راهی وجود دارد؟ آنهایی که می‌گویند ما می‌خواهیم داعش را از بین ببریم و حکومت سوریه را تضعیف کنیم، نادانسته و یا دانسته حرف‌های متضاد و متناقض به زبان جاری می کنند.

سوال: شما در کمپین انتخاباتی خود گفتید که می خواهید درها را بر روی ایران باز کنید، تحریم ها را لغو کنید، آبادانی و رفاه به ایران بیاورید و ایران را به جایگاه خود برسانید. اما به نظر بخشی از وعده های شما تحقق پیدا نکرد. مثل آزادی بیان و آزادی دو رهبر اپوزیسیون که مدتی است در حصر هستند و یا دسترسی های بیشتر به اینترنت. فکر می کنید این پیروزی شما باعث خواهد شد که بتوانید دستور کاری خود را به جلو ببرید؟

رییس‌ جمهوری: من فکر می‌کنم در زمان دو ساله‌ای که از دولت من گذشته، نسبت به وعده‌هایی که دادم تا حد زیادی موفق بودم و به آن وعده‌ها عمل کردم. البته معنایش این نیست که به صد درصد آنچه گفته‌ام عمل شده اما در همه زمینه‌ها قدم‌های مثبتی برداشته شده است. امروز ما در روابط با کشورهای دیگر فضای نویی را احساس می‌کنیم. ما با دولت‌های مختلف با کشورهای مختلف روابط نزدیک‌تری پیدا کرده‌ایم و علاقمند هستیم با سایر کشورهایی هم که روابط ما صمیمی‌ نیست به سمت روابط بهتر حرکت بکنیم. در زمینه مسایل سیاسی و اجتماعی نیز امروز فضای دانشگاه‌های ما نسبت به دو سال پیش به مراتب آزادتر، بهتر و با نشاط ‌تر است در مناسبت‌های مختلف در دانشگاه‌ها، جلسات مختلف، اجتماعات بزرگ به پا می‌شود، احزاب مختلف، تفکرات مختلف نطق‌های خودشان را ایراد می‌کنند و حرف‌های خودشان را می‌زنند. در روزنامه‌ها و رسانه‌ها آزادی بیشتری نسبت به گذشته احساس می‌شود و همین‌طور ما در زمینه فضای مجازی و اینترنت امروز پهنای باند ما نسبت به دو سال پیش، بیش از 3 برابر شده است. بنابراین فضا کاملاً نسبت به گذشته تغییر کرده. البته برخی از امور است که در اختیار دولت نیست در اختیار قوه قضاییه است، قوه قضائیه ما طبق قانون اساسی مستقل است اما در عین حال مواردی را که دولت بتواند کاری را انجام دهد، در آن زمینه در حد امکانات و اختیارات قانونی خودش اقدام خواهد کرد.

سوال: برخی کسانی که تابعیت دو گانه دارند مثل جیسون رضاییان در زندان هستند. بسیاری مخالف این قضیه هستند. گویا صحبت هایی هم برای تبادل زندانیان بوده. شما در این ارتباط اظهار نظری می کنید؟

رییس‌ جمهوری: به طور کلی می‌توانم بگویم راجع به مسایل انسانی ما باید خارج از بحث‌های سیاسی قدم برداریم. به نفع همه آنهایی که امروز در زندان هستند و یا تحت تعقیب هستند تا جایی که امکان‌پذیر باشد. ایرانیانی که در آمریکا در زندان هستند، ایرانیانی داریم که تحت تعقیب هستند، بیشتر آنها هم به اتهام اینکه تحریم را دور زدند و شما می‌دانید که ما از اول تحریم را غلط و نادرست می‌دانستیم و تشویق می‌کردیم همه را که تحریم را دور بزنند. چون کار را کار غلط و ضد انسانی می‌دانستیم. بنابراین همه آن زندانیان را بی‌گناه می‌دانیم و زندانی کردن آنان را نادرست می‌دانیم. ما تلاش خودمان را از لحاظ انسانی و در حد توان انجام می‌دهیم. انتظار داریم که دولت آمریکا هم تلاش خودش را برای آزادی زندانیان انجام دهد.

سوال: شما از تبادل زندانیان حمایت می کنید؟

رییس‌ جمهوری: من خیلی این کلمه تبادل را نمی‌پسندم. ولی باید از لحاظ انسانی اگر می‌توانیم قدمی برداریم. طرف آمریکایی هم باید قدم خودش را بردارد.

سوال : هتل های شما مملو از اروپایی هایی است که بدنبال تجارت با ایران پس از لغو تحریم ها هستند. آینده ایران را چگونه می بینید؟ آیا به نظرتان سرمایه گذاران آمریکایی هم باید به ایران چشم بدوزند؟

رییس‌ جمهوری: چرا که نه. آنها هم می توانند به ایران بیایند. به نظر من این فضایی که وجود دارد که آمریکایی‌ها در ایران سرمایه و تکنولوژی خودشان را نیاورند، نادرست است. فضای ایران برای هم آمریکایی‌ها و هم اروپایی‌ها و هم دیگران باز است برای اینکه به ایران بیایند و بتوانیم با هم فعالیت‌های اقتصادی داشته باشیم. البته ما امروز بیشتر به دنبال سرمایه‌گذاری و ورود تکنولوژی هستیم تا تجارت. همین‌طور که می‌دانید گروه‌های فراوان از کشورهای مختلف اروپایی به ایران آمدند و در حال حاضر هم گروه‌هایی در ایران هستند. آمریکایی‌ها هم می‌توانند برای سرمایه‌گذاری و تبادل تکنولوژی به ایران بیایند و اتفاقاً‌ یکی از راه‌هایی که آن بی‌اعتمادی کاهش پیدا کند تقویت روابط اقتصادی مخصوصاً بین بخش‌های خصوصی است. می‌دانید که ما در ایران اقتصاد را قدم به قدم به بخش خصوصی و غیردولتی واگذار می‌کنیم، بخش خصوصی ما و بخش خصوصی آمریکا اگر با هم در سرمایه‌گذاری و فناوری تبادل داشته باشند، می‌تواند فضا را مناسب کند و اتفاقاً توافق هسته‌ای ما را هم پایدارتر می‌کند. هر مقدار این روابط، روابط نزدیک‌تری باشد حتی در بخش توریسم. اگر مردم آمریکا به ایران بیایند برای دیدن آثار باستانی و طبیعت و مردم ایران هم به آمریکا بروند برای دیدن آمریکا، این می‌تواند دیوار بی‌اعتمادی را کوتاه و شرایط را برای آینده بهتر کند.

سوال: آیا قصد دارید با رییس جمهوری اوباما در نیویورک آمریکا ملاقات کنید؟

رییس‌ جمهوری: ما برنامه‌ای برای این کار نداریم. فکر می‌کنم خیلی قدم‌های دیگری باید برداشته شود تا به این مرحله برسیم.

سوال: تماس تلفنی چطور؟

رییس‌ جمهوری: نیازی نبوده که تلفنی با یکدیگر صحبت کنیم. یکبار نیاز بود که آقای اوباما تماس گرفتند و تلفنی با هم صحبت کردیم.

سوال: دوباره نمی خواهید این کار را انجام دهید؟ آیا احتمالش هست که ملاقاتی باشد؟

رییس‌ جمهوری: مهم این است که ما باید برای اجرای این توافق بسیار مهم تلاش کنیم و باید اقداماتی که به نفع منافع دو طرف است، انجام دهیم. اگر ما گام های مثبتی را برداریم، شرایط برای آینده عوض خواهد شد.

مجری: خیلی ممنون از وقتی که به این مصاحبه اختصاص دادید.

رییس‌ جمهوری: خیلی متشکر.

عارف توضیح داد:اختلاف باکارگزاران، شایعه مدیریت انتخابات تهران و رونمایی از مدل ائتلاف با اصولگرایان

- محمدرضا عارف معاون اول دولت اصلاحات و تنها نامزد اصلاح طلبان در انتخابات 92 که با کناره گیری اش جایگاه ممتازی در افکار عمومی و در میان جریان اصلاحات پیدا کرده است، از ائتلاف با رقیب می گوید.

سید صادق روحانی(@sadeghrohani) : محمد رضا عارف پس از انتخابات سال 92 نه از سیاست کناره گرفت و نه به دنبال گرفتن سهم و پست رفت. بلکه همه توان و انرژی خود را گذاشت تا بحث وحدت در اصلاح طلبان به یک نقطه مشخصی برسد. در این میان اما حرف و حدیث های زیادی به میان آمده است. از اختلاف با کارگزاران تا سهم خواهی ها مختلف گروه ها. عارف اما در مصاحبه با ما همه این بحث ها را رد می کند و قویا می گوید با هیچکس اختلافی ندارد. او همچنین می گوید که آماده است که هر روز حرفی را له یا علیه خودش بشوند و البته تا کنون جواب هیچکدام را نداده است.
او در این مصاحبه از تلاش هایش برای اجماع در اصلاح طلبان می گوید و اینکه نظراتش را سایر اصلاح طلبان هم پذیرفته اند. او همچنین از مدلی رونمایی می کند که در آن اصلاح طلبان و اصولگرایان به یک ائتلاف می رسند.

مشروح این گفت و گو را در ادامه بخوانید:

بحث وحدت اصلاح طلبان به کجا رسید و اصلاح طلبان با چه سازوکاری در انتخابات به اجماع می‌رسند؟

بحث وحدت اصلاح طلبان را در قالب اجماع اصلاح طلبان و به عنوان یک ضرورت از حدود 2سال قبل مطرح کردم. وقتی این ضرورت را مطرح کردم به رقبایمان هم این را توصیه کردم که برای آن ها هم باید این اتفاق رخ دهد. روندی که در صحبت های اولیه ام مطرح کردم این بود  که ما احزاب فراوانی داریم ولی آن ها عموما جامعیت ندارند. اگرچه با توجه به قانون اساسی چاره ای جز رفتن به سمت احزاب بزرگ و فراگیر نداریم ولی تا آن زمان به طور طبیعی حرکت سیاسی در کشور می تواند حرکت جبهه ای باشد. یعنی احزاب مختلف بر اساس مشترکات در قالب جبهه هایی قرار بگیرند. تقریبا در دو سه دهه گذشته هم در کشور همین رویه با نام های مختلف بوده است. نام امروزی آن ها جبهه اصلاحات و جبهه اصولگرایان است. من نه تنها  به جبهه اصلاح طلبان که به جبهه اصولگرایان هم این توصیه را کردم که به سمت اجماع باید رفت. مهمترین  مسئله ما در انتخابات پیروزی مردم است، یعنی حضور حداکثری مردم. حضور مردم در صحنه های سیاسی و مهم مشکل گشای ماست. برای اینکه این مسئله اتفاق بیفتد، باید در داخل جبهه ها بر اساس اصول مشترکشان و نگاه به آینده‌شان و توجه به منافع آینده سیاسی شان اجماع کنند. البته همزمان با اجماع،  ائتلاف با معتدلین رقیب را هم مطرح کردم. واقعا الآن احساس می کنم که با توجه به شرایطی که در آن قرار داریم که شرایط مناسبی است و کشور دارای آرامش خوبی است و با امید و نشاط جلو می رود، اگر بتوانیم، به یک ائتلاف نسبی هم قبل از انتخابات برسیم مفید خواهد بود. به طور طبیعی در همه جای دنیا گروه های سیاسی بعد از انتخابات به ائتلاف می رسند. نگاه من این است که ما بتوانیم در مجلس حلقه های وصل جریانات اصلی را داشته باشیم. اگر در کشور  مثلا 10 درصد لیستمان مشترک باشد که یک حالت ایده آل است، این افراد مشترک می توانند در ایجاد تفاهم و همدلی بین جریانات سیاسی بسیار مفید و موثر باشند. این بحث را بیش از دو سال است که مطرح کرده ام و بر آن مصر هم هستم. فکر می کنم اگر هر دو جریان در درون خودشان اجماع یا وحدت داشته باشند و بعد هم بتوانند به افراد مشترکی در دولیست برسند برای کشور مفید است و به طور طبیعی مشارکت جدی تر مردم را  در پی خواهد داشت. خوشبختانه روند وحدت و اجماع در داخل جبهه اصلاحات بصورت قابل قبولی جلو می رود و امیدوارم اصلاح طلبان با یک لیست در انتخابات حاضر شوند.

فکر می کنم اگر هر دو جریان در درون خودشان اجماع یا وحدت داشته باشند و بعد هم بتوانند به افراد مشترکی در دولیست برسند برای کشور مفید است و به طور طبیعی مشارکت جدی تر مردم را در پی خواهد داشت.

نمی شود که هم رقابت داشت و هم ائتلاف کرد. منظور شما این است که ما لیستی را ارائه بدهیم که در آن هم اصولگرایان باشند و هم اصلاح طلبان؟

بگذارید من مثال تهران را بزنم. انتظار داریم که هر دو جریان یک لیست 30 نفره داشته باشند. در این 30 نفر می شود تفاهم کرد که 4 یا 5 نفر مشترک باشند. و یا دو طرف بپذیرند که دو یا سه نفر از لیست رقیب را که خودشان قبول دارند در لیست خودشان بیاورند. یعنی 4 یا 6 نفر مشترک باشند. به اندازه کافی افرادی که مقبول دو طرف باشند ما داریم و می توان رقابت را در مورد سایر افراد لیست با جدیت دنبال کرد.

آقای دکتر بحث اجماعی که الآن مطرح کردید به کجا رسید؟ هر روز یک اسمی از میان اصلاح طلبان در می آید. یک روز شورای هماهنگی، یک روز کمیته راهبردی، یک روز شورای مشورتی و نام های دیگر. کی قرار است که بحث وحدت اصلاح طلبان به سامان برسد؟

وجود شوراهای متنوع طبیعی است و مانعی برای اجماع نیست و می تواند کمک کننده باشد. قاعدتا احزاب فعال هستند و هر حزبی یک شورا و سازوکاری برای خود دارد. جبهه اصلاحات ، شورای هماهنگی اصلاحات را دارد که مجموعه احزاب اصلاح طلب هستند. آن ها فعال هستند. بزرگان و نخبگان اصلاحات قاعدتا شوراهای مشورتی مربوط به خودشان دارند و حضور و تاثیرگذاری آن ها در صحنه انتخابات قاعدتا باید بر مبنای حرکت شورایی و مشورت باشد. وجود شوراهای متنوع و متکثر طبیعی است. آنچه که مهم است این است که فعالیت شوراها به سمت همگرایی و وحدت برود. آنچه که در دوسال گذشته از فعالیت جبهه اصلاحات سراغ دارم این است که با الگوگیری از روند انتخابات سال 92 و همچنین توجه جدی به مشکلاتی که در انتخابات سال 84 در برابر اصلاح طلبان ایجاد شده این فعالیت ها به سمت همگرایی و در نهایت اجماع می رود.

خیلی ها بر این باورند که اختلاف اصلی در این شوراها به خصوص آن تشکیلاتی که مسئولیتش با آقای موسوی لاری است، اختلافی است که کارگزاران با احزابی مانند اعتمادملی دارد. آیا شما با این مسئله موافق هستید؟

اختلافی بین احزاب اصلاح طلب در اصول وجود ندارد. خوشبختانه در حال حاضر روی راهبردهای اصلی در جبهه اصلاحات توافق خوبی حاصل است. ما راهبردهایی را از دو سال پیش مطرح کردیم. در گام های اولیه اختلاف هایی بود. خوشبختانه تقریبا همه آن راهبردها به صورت اجماعی پذیرفته شده است. اولا ما اجماع کامل را مطرح کردیم. بعضی از دوستان اجماع نسبی را مطرح می کردند. ما کسب اکثریت مجلس را مطرح کردیم. بعضی از دوستان اقلیت تاثیرگذار مانند مجلس پنجم مد نظرشان بود. ولی اکنون همه دوستان اصلاح طلب اجماع کامل و کسب اکثریت مجلس را مطرح می کنند و اختلافی اساسی در راهبردها بین اصلاح طلبان وجود ندارد.

می توانید از کسانی که این پیشنهادات را مطرح کردند، نام ببرید؟

بعضی از دوستان اقلیت تاثیرگذار مانند مجلس پنجم مد نظرشان بود. ولی اکنون همه دوستان اصلاح طلب اجماع کامل و کسب اکثریت مجلس را مطرح می کنند.

همان موقع در رسانه ها مطرح بود. مثلا اگر شما برگردید به نیمه دوم سال 92 کاملا مشخص است چه کسانی این ها را می گفتند. ما این راهبردها را از مهر 92 برای انتخابات اسفند 94 مطرح کردیم. این راهبردها را بر اساس ضرورت هایی که با آن ها روبرو بودیم مطرح کردیم. بحثی که ما در شورایمان داشتیم این بود که پیروزی 92 را فاز اول  پیروزی می دانستیم و نه فاز نهایی. باید این مسیر ادامه پیدا می کرد. برای اینکه این مسیر ادامه پیدا کند باید اکثریت را در مجلس به دست بیاوریم.  و بنابراین به اجماع کامل نیاز داریم، حضور بیشتر زنان و نقش آوری بیشتر جوانان را هم نیازمندیم. همچنین از نظر ما محوریت اصلی تصمیم گیری باید حوزه انتخابیه باشد. از تهران برای کل کشور لیست ندهیم. مبنای تصمیم گیری را حوزه انتخابیه در نظر بگیریم. اگر اختلافی در حوزه پیش آمد شورای استان وارد بشود و تصمیم گیری بکند. اگر استان هم موفق نشد که رفع اختلاف کند از مرکز در این ارتباط کمک شود. خوشبختانه همه این راهبردها در حال حاضر در جبهه اصلاحات پذیرفته شده است. بنابر این ما مشکلی برای رسیدن به اجماع نداریم. به طور طبیعی وقتی وارد مصادیق شدیم، ممکن است اختلاف نظر هایی پیش بیاید. طرحی هم برای آن داریم که انشاالله به زودی نهایی و اعلام می شود. به نظرم برای ما رسیدن به اجماع ساده تر از گذشته است.

اختلاف در شهرستان های کوچک مسئله اصلی نیست. در آن جا اگر نماینده اصلاح طلبی تایید صلاحیت بشود روی آن اجماع می شود. اصل اختلافات در تهران و شهرستان های بزرگ است. اخیرا مصاحبه ای با آقای مرعشی داشتیم و ایشان از سرلیستی شما در تهران استقبال کردند. برخی مطرح می کردند که اختلاف میان اصلاح طلبان، اختلاف آقای عارف با کارگزاران است. آیا این موضوع صحت دارد؟

من با هیچکدام از جریانات و احزاب اصلاح طلب اختلافی ندارم. اگر نظر مخالفی هم وجود داشته باشد به آن احترام می گذارم. طبیعت وجود احزاب و گروه های مختلف اختلاف نظر است. اختلاف نظر در تاکتیک ها چیز بدی هم نیست و باعث حرکت می شود و می توانیم بهتر عمل کنیم.

این حرف ها از انتخابات 92 پیش آمد و مصاحبه ای که آقای کرباسچی کردند و گفتند که شما انصراف می دهید...

اولا من با هیچ گروه و جریانی اختلاف نظر ندارم. در عین حال افراد مختلف دیدگاه های شخصی خودشان را مطرح می کنند. و دیدگاه ها و نقطه نظرات یک نفر که منسوب به یک تشکیلات است لزوما دیدگاه و موضع آن تشکیلات نیست. کما اینکه می بینید روزانه افراد و کسانی که وابسته به یک حزب و جریان هستند حرف های مختلفی می زنند و دیدگاه های خود را مطرح می کنند و این طبیعی است. من آمادگی دارم هر روز موضعی را له یا علیه خودم بشنوم و تغییر نکنم.  شما هم تا کنون ندیده اید که ما به این قبیل مسایل جواب بدهیم. به نظرم این خیلی خوب است که افراد دیدگاه های خودشان را بگویند. آنچه که برای ما مهم است برآیند نظرات و دیدگاه هاست. در مورد سرلیستی هم شما دیده اید که من بارها گفته ام که مسئله ما سرلیستی نیست، مسئله ما کل لیست است. ما می خواهیم که 290 نفرمان سرلیست باشند. اتفاقا اگر از حوزه ها تک نامزدی شروع کنیم موفق تر خواهیم شد. ما در آن حوزه ها با ساز و کاری که اندیشیده شده است توانیم به اجماع برسیم. آن ها البته مسایل خاص خودشان را دارند. بعد به حوزه هایی که تعداد نمایندگان یک حوزه از یک نفر بیشتر هستند برسیم. نظر شخصی من این است که تهران را بگذاریم در آخر تصمیم گیری کنیم. قطعا ما در تهران با چالش هایی روبرو خواهیم بود و این طبیعی است. ممکن است در تهران  مثلا250 نفر نامزد برجسته و واجد شرایط برای مجلس داشته باشیم. انتخاب 30 نفر از بین این 250 نفر کار بسیار سختی است. بین یک تعداد خوب، خوب ترها را انتخاب کردن کار بسیار سختی است و با چالش هایی روبرو خواهیم شد. این مسئله به صورت طبیعی پیش می آید. انشاالله با یک سازوکاری بتوانیم بین این 250 نفر خوب 30 نفر خوب تر را انتخاب کنیم.

اما همین خبر اخیری که اعلام شد شما مسئول ستاد انتخابات تهران شده اید، باز از دورن نشریه ای آمد که منتسب به کارگزاران است...

نمی خواهم وارد این مباحث بشوم ما از مهر 92 در مورد انتخابات فعالیت می کردیم و شوراهایی داریم و در همه استان ها نظر و مشارکت داریم. این فقط مخصوص تهران نیست ما در همه استان ها کمک می کنیم که به اجماع برسیم. اینکه مدیریت استان تهران و تهران بزرگ با چه ساز و کاری باشد ، دوستان روی آن کار می کنند. ما هم کار می کنیم.

هنوز تصمیم گیری در این باره نشده است...

نه هنوز تصمیمی قطعی در این باره گرفته نشده است. ببینید بحث مدیریت ستاد تهران است. یک زمانی بحث راهبردهاست. بله راهبردهای استان تهران مانند استان های دیگر است. اما اینکه مدیریت ستاد تهران به چه صورت باشد هنوز تصمیم گیری نشده است.

شما در دیداری که با حزب مردمسالاری داشتید گفتید که باید طرفداران دولت و اصلاح طلبان به یک وحدت برسند. پس از پیروزی انتخابات برخی ها مطرح می کردند که دولت به خودی خود هوادار ندارد و حمایت اصلاح طلبان باعث پیروزی آن شده است. آیا این حرف شما به این معناست که اصلاح طلبان یک جریان مستقل حامی دولت را به رسمیت می شناسند؟

حزب اعتدال و توسعه، حزبی بود که در انتخابات از اول پشتیبان دکتر روحانی بود. در عین حال هر دولتی که تشکیل می‌شود هوادارانی پیدا می کند. یک عده هوادار و طرفدار دولت می شوند .ممکن است تشکیلات سازمان یافته و سازمان رای مشخص نداشته باشند اما حضور دارند و تاثیر گذار هستند. بنا بر تجربه 92 اصلاح طلبان نباید از این گروه جدا باشند و باید با هم باشند و انشالله به وحدت برسند و در انتخابات فعالیت حود را در قالب یک لیست ساماندهی کنند.

هواداران دولت هم در جلسات وحدتی که صحبتش را کردید نماینده دارند؟

الآن یک جمع محدود تصمیم گیر نهایی نداریم. شوراهای مختلفی فعالیت می کنند. قاعدتا در جلسات شوراها هواداران دولت هم حضور دارند. جلساتی که خود ما داریم ، دوستانی که به نوعی با دولت مرتبط هستند حضور دارند و خوشبختانه دیدگاه های آن ها با دیدگاه های اصلاح طلبان بسیار نزدیک است. من اجماع و وحدتی که بین هواداران دولت و اصلاح طلبان مطرح کردم را شدنی و لازم می دانم. اگر این ها جدا بشوند نگران می شوم که نتیجه چه خواهد شد!

آیا می شود به خاطر حضور آقای جهانگیری هواداران دولت را همان حزب کارگزاران هم بدانیم؟

من با هیچکدام از جریانات و احزاب اصلاح طلب اختلافی ندارم. اگر نظر مخالفی هم وجود داشته باشد به آن احترام می گذارم.

هواداران دولت فراتر از یک  حزب خاص هستند. کارگزاران عضو شورای هماهنگی اصلاح طلبان است. خود را یک حزب اصلاح طلب می داند و همه فعالیت هایش را در چهارچوب شورای هماهنگی اصلاحات تعریف می کند و تصمیماتی که آن ها می گیرند را علی الاصول رعایت می کنند. من دوستانی که در شوراها هستند را می گویم. ما شورای هماهنگی اصلاحات را داریم، جبهه اصلاح طلبان را داریم ، شوراهای مختلفی داریم و افرادی که تاثیرگذار هستند همگی در خانواده اصلاحات تعریف می شوند آنچه که من مطرح کردم به عنوان هواداران دولت فرارتر از کارگزاران است. منظور من هوادارانی است که در تشکیلات اصلاح طلبی شناسنامه دار نمی گنجند.

اخیرا حزب کارگزاران هم مجمع عمومی داشت. در آن مجمع خانم فائزه هاشمی نهضت کاندیداتوری را مطرح کرد. از آن طرف اصلاح طلبان همواره با مسئله تایید صلاحیت ها در شورای نگهبان روبرو بودند. به نظر شما این راهکار خانم هاشمی چه قدر می تواند مسئله تایید صلاحیت ها را حل کند؟

نهضت کاندیداتوری اگر به این مفهوم باشد که افرادی که در خودشان توانایی دارند به صحنه بیایند کار بسیار ارزشمندی است. قبلا هم اشاره کردم که هر فردی عقبه ای دارد. اگر یک فرد را بتوان به صحنه آورد ، طبیعی است که عقبه او هم به صحنه می آید. اما اگر ما بیش از حد هم کاندیدا داشته باشیم، جمع کردن آن کار سختی است. بالاخره یک نفر به میدان می آید و فعالیت می کند و هزینه هم می کند. اگر از او بخواهیم که کنار برود، گاهی با مشکل روبرو می شویم. بنابر این به نظر من شاید بهترین حالت یک حالت متعادل باشد. در بحث تایید صلاحیت ها امیدواریم که مبنا قانون باشد. یعنی مبنای ما این است که می خواهیم انتخابات 94 را در یک فضای با نشاط و طبق نظر مقام معظم رهبری برگزار کنیم. بنابر‌این با پای بندی همه دست اندرکاران به اجرای قانون ما نگران رد صلاحیت ها نخواهیم بود.

راهکار شما در مواجهه با شورای نگهبان چیست؟

راهکار ما تعامل با همه دست اندرکاران انتخابات است. ما معتقدیم که باید با شورای نگهبان در همه سطوح تعامل کنیم. نشان بدهیم که دغدغه های ما و آن ها یکی است. نشان بدهیم که همه ما پایبند به ارزش ها و قانون اساسی هستیم و از اقدامات قانونی هیئت های اجرایی و نظارت و همه دست اندرکاران انتخابات تمکین می کنیم. یعنی می خواهیم انتخابات در یک فضای آرام و با نشاط برگزار بشود. شرایط کشور ما به گونه ای است که هیچگونه تنشی را نباید در انتخابات داشته باشیم و انشالله باید انتخابات در یک فضای خوب که بیانگر همدلی و همزبانی است برگزار شود.

پیش بینی شما از ترکیب مجلس آینده چیست؟

شما این سوال را از هرکسی بپرسید می گوید که ما اکثریت مجلس را به دست می آوریم. اما با تحلیلی از شرایط کشور خوشبین هستم که اصلاح طلبان و اعتدالگرایان اکثریت مجلس را به دست می گیرند. به خصوص اگر بازگردیم به روند انتخابات 92 و تحلیل هایی که قبل از آن بود و موفقیتی که اصلاح طلبان به دست آوردند، به نظرم باید از آن روند مراقبت کنیم. باید در شعار دادن هایمان و در رفتار و کردارمان دقت کنیم. باید باورهایمان را بیشتر برای مردم بیان کنیم. فکر می کنم که ما می توانیم اکثریت را در مجلس به دست بیاوریم.

سوال مهمی که باید اکنون پرسیده شود این است که آیا اصلاح طلبان به فرض پیروزی برنامه مشخصی برای مجلس آینده دارند؟

ما در حال تدوین یک برنامه راهبردی هستیم که انشاالله در آِینده ای نزدیک در اختیار نامزدها قرار خواهیم داد که با مردم مطرح کنند و به مردم بگویند که اگر ما به مجلس برویم مثلا این 20 الی 30 کار را در اولویت قرار خواهیم داد. بخش مهم آن به طور طبیعی اقدامات نرم است: اصلاح قانون، نگاه به قانون گذاری و ... . تنقیح قوانین یک ضرورت است، ساده سازی قوانین یک ضرورت است. قوانین باید ساده و شفاف باشند. جهت گیری اصلی قانون باید ایجاد تسهیلات باشد و نه مچگیری. قانون باید برای  بالای95 درصد مردم خوب و همراه نوشته شود و نه چند درصدی که احتمالا می خواهند سو استفاده کنند. بنابر این باید نگاه قانون گذاری تصحیح بشود. یعنی قانون باید تسهیل کننده باشد.به طور طبیعی می شود با آن چند درصد با سازوکارهای قانونی برخورد کرد. اگر این نگاه را در قانون گذاری دنبال کنیم به نظرم با هزینه های کمتر کشور می تواند بهره وری بالاتری را دنبال کند. ما به دنبال کاهش بوروکراسی و شفاف سازی قوانین هستیم. در برخی از قوانین ما ،در مورد اجرای یک ماده قانونی یک کارشناس اگر بخواهد می‌تواند جواب مثبت بدهد و یا جواب منفی. این زمینه فساد را در کشور ایجاد کرده است. باید اولویت اصلی را به مقابله با فساد بدهیم.  مرجع قانون گذاری می تواند در این زمینه نقش کلیدی و محوری داشته باشد. در بخش سخت افزاری هم برنامه ای را اعلام خواهیم کرد که آن برنامه باید با هماهنگی با دولت باشد. شما می دانید که مجلس نمی تواند طرحی بدهد که بار مالی داشته باشد. قاعدتا این امور باید با هماهنگی با دولت باشد. انشاالله ما  در هر دو بخش یک برنامه راهبری را ارائه خواهیم کرد.

برخی از اصلاح طلبان تندرو بحثی را مطرح می کنند که من می خواهم نظر شما را درباره آن جویا شوم. مطرح می کنند که دولت در انتخابات سال 92 با کمک اصلاح طلبان بر سر کار آمد اما در انتخابات 94 مجلس به اصولگرایان و آقای لاریجانی نظر دارند.  چه قدر با این نظر موافقید؟نگاه دولت به انتخابات چیست؟

البته  لفظ تندرو که برای اصلاح طلبان به کار بردید خیلی مناسب نیست اینکه دولت تدبیر  و امید با همگرایی اصلاح طلبان موفق به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری شد کسی شکی در آن ندارد.

ولی در پاسخ به سوال شما باید بگویم  دولت به عنوان تشکیلات قانونی که باید مجری قانون باشد. اصولا نباید طرفداری از  هیچ جریانی بکند.

منظور هواداران دولت است و آن بخش سیاسی آن، نه تشکیلات دولتی...

قطعا ما در تهران با چالش هایی روبرو خواهیم بود و این طبیعی است. ممکن است در تهران مثلا250 نفر نامزد برجسته و واجد شرایط برای مجلس داشته باشیم. انتخاب 30 نفر از بین این 250 نفر کار بسیار سختی است.

این دولت هیچگاه ادعا نکرده است که  دولت اصلاح طلب است. بنابر این ما توقع نداریم که همه طرفداران و هواداران دولت اصلاح طلب باشند. قطعا طرفداران ارزشمند و خوبی هم در اردوگاه اصولگرایان دارد و اگر بخشی از دولت با آن ها به نتیجه برسند ما مشکلی نخواهیم داشت. ولی احساس ما این است که اگر دولت بخواهد برگردد به دستاوردهایی که سال 92 کسب کرد، باید در اردوگاه اصلاح طلبان بماند و با اصلاح طلبان در قالب یک برنامه مشترک عمل کند.

اما خود اصلاح طلبان هم تا حدودی و در بخشهایی به سمت اصولگرایان متمایل شده اند. به عنوان مثال رجوعی که از سمت اصلاح طلبان به آقای ناطق می شود از سمت اصولگرایان نمی شود...

آرزوی دیرینه من این بوده که همیشه بتوانیم دو جریان اصیل انقلاب، دو جریانی که تاثیر گذار بودند و به هیچ وجه حذف شدنی نیستند را به هم نزدیک کنم. متاسفانه در مقاطعی ، رقیب ما شبهه حذف اصلاح طلبان را در دستور کار خود قرار داد و خسارات جبران ناپذیری را تحمیل کرد. فعلا نمی خواهم وارد این مقولات بشوم. اما در دستور کار اصلاح طلبان هیچگاه حذف رقیب نبوده است. اما در دستور کار رقبای ما حذف جریان اصلاح طلب بوده است. بالاخره اینکه «آخرین میخ تابوت اصلاحات را کوبیدیم»، «فاتحه اصلاحات خوانده شده است»، این ها واژه هایی است که مطرح کردند و توهم حذف اصلاح طلبان در سال 92 کار دست آن ها داد. ما باید بر اساس واقعیت جلو برویم. اگر بر اساس واقعیت جلو برویم ارتباط جبهه ها با هم طبیعی است. اما اینکه یک اصولگرا به معنایی که امروزه جا افتاده است بیاید در لیست اصلاح طلبان، نه  لیست ائتلاف ، این جای تعجب دارد. ما به عنوان دو جریان باید هویت خود را حفظ کنیم. اگرچه که ما هیچکدام مرامنامه و اساسنامه روشنی نداریم اما بالاخره هر دو جریان یک هویتی دارند و من مصر هستم به حفظ هویت دو جریان. با فرض حفظ هویت معتقدم که ما می توانیم ائتلاف کنیم. آن وقت می شود که یک بزرگی از اصلاحات برود در لیست اصولگرایان و بالعکس.

همزمان با انتخابات مجلس، انتخابات خبرگان هم برگزار می شود. این روزها بحث مثلث جماران مطرح می شود. شما تا چه اندازه احتمال می دهید که در انتخابات خبرگان چهره هایی مانند آقایان هاشمی ، ناطق نوری و سید حسن خمینی با هم ائتلاف کنند؟

مجلس خبرگان برای ما مجلس بسیار مهمی است. خوشبختانه همزمانی آن با انتخابات مجلس شورای اسلامی اثر مثبت می گذارد. انشاالله مردم حضور جدی تری هم در انتخابات خبرگان و هم مجلس شورای اسلامی داشته باشند. مهم هم هست و قطعا مجتهدین برجسته ای که در خودشان شرایط نامزدی را می بینند به صحنه بیایند. از جمله همین بزرگانی که اسم بردید. من نمی خواهم دخالت کنم و توصیه کنم که چه کسی بیاید و چه کسی نیاید. خودشان باید تشخیص بدهند. ولی مجلس خبرگان جایگاه بسیار بالایی دارد و انتظار مردم و ما هم این است که هر مجتهد برجسته ای که در خود صلاحیت می بیند و شرایط را می بیند به صحنه بیاید.

اصلاح طلبان برنامه خاصی برای این مجلس ندارند؟

انشالله در انتخابات مجلس خبرگان هم حضور جدی خواهند داشت.

سوال آخر من هم درباره دولت است. آقای روحانی در حالی دولت را تحویل گرفتند که در همه زمینه ها مشکلات اساسی داشتیم. آنگونه که از عملکرد ایشان مشخص است اولویت اصلی ایشان سیاست خارجی و اقتصاد است. در بحث فرهنگ و سیاست داخلی به نظر می رسد تنها به برخی اظهارات در مقاطع مختلف بسنده کرده اند. البته این هم طبیعی است، چراکه ایشان نمی توانند در همه مسایل به یکباره ورود پیدا کنند. شما در انتخابات با کناره گیری خود به دولت کمک کردید. چرا اکنون در این زمینه ها ورود پیدا نمی کنید و مثلا در بحث فرهنگ و حجاب و سیاست داخلی این فضایی که تنها گاهی تک صدایی از شخص خود آقای روحانی شنیده می شود شما اظهار نظری نمی کنید؟

کارگزاران عضو شورای هماهنگی اصلاح طلبان است. خود را یک حزب اصلاح طلب می داند و همه فعالیت هایش را در چهارچوب شورای هماهنگی اصلاحات تعریف می کند.

خیلی نکته مهم و ظریفی را مطرح کرید. منش ما از ابتدا این بود که ببینیم دولت در چه شرایطی روی کار آمده است. ما این مساله را خوب درک می کردیم .انتقاد رسانه ای علیه دولت را بی انصافی می دانستم، اگرچه انتقاد را یک ضرورت می دانم. منتها شاید انتقاد برخی افراد از دولت حاشیه سازی بکند. من به دوستان و جوانان همیشه می گویم که ضرورت دارد که انتقاد کنید، اما انتقاد سازنده و موثر و با هدف اصلاح و نه مچگیری. باید شرایط دولت را درک کنیم. نظر  من از ابتدا این بود که باید از این دولت حمایت کرد و تاکنون  سعی کرده ام  که از رسانه ای کردن رای و نظر انتقادی پرهیز کنم. اما هر از گاهی که در خدمت دولتیان هستم  نظراتم را به آنها می گویم  بر این باور که دولت باید برنامه جامعی داشته باشد. درست است که اولویت دولت ها می تواند متفاوت باشد اما کشورداری طوری نیست که شما بتوانید بعضی مسایل را نادیده بگیرید. ما پیشرفت هماهنگ و پایدار را می خواهیم. در سیاست خارجی همانگونه باید عمل کنیم که در سیاست داخلی، در بخش فرهنگ و ... . خوشبختانه ما در این زمینه ها اسناد بالادستی هم داریم. امیدوارم که دولت آقای روحانی ازموفقیت ارزشمندی که در سیاست خارجی به دست آورد کمک بگیرد تا انشاالله در بقیه بخش ها هم موفق باشد. ما در تعامل با دنیا موفق شدیم. نگاهی که دنیا به ما داشت اصلاح شد. باید این تعامل را در داخل کشور هم بیاوریم. بالاخره ما با مشکلاتی در جامعه روبرو هستیم که باید با تعامل حل شود دولت می تواند همان تجربه را در داخل کشور هم دنبال کند. مسایل اقتصادی و معیشتی مطالبات جدی مردم است. فصل سوم قانون اساسی جزو مطالبات مردم بوده است. یعنی اجرایی شدن همه اصول و همه بندهای آن. در مناظره ها و بحث های مبارزاتی هم مطرح شده است که انشاالله دولت در این بخش ها هم بتواند موفق باشد. ما هم باید پشتیبان دولت باشیم و در اجرای برنامه های آن کمک کنیم.

اگر خود شما در سال 92 رئیس دولت شده بودید چه کارهایی می کردید که الآن دولت نکرده است؟

برنامه ایران فردا مشخص است. من همان موقع اولویت ها را مطرح کردم. اولین اولویت من مقابله با فساد بود.

شما دولت را در مبارزه با فساد موفق می دانید؟

من در جریان نیستم که این دولت در مبارزه با فساد چه اقداماتی انجام داده است. نمود بیرونی آن مهم است که مردم احساس کنند که اراده جدی برای مبارزه با فساد وجود دارد.  در بخش های دیگر هم راهبردهایم را اعلام کرده بودم. نگاهی که داشتم حرکت جامع و فراگیر و همزمان است. البته با اولویت های مختلف. من  همان برنامه ایران فردا را اجرا می کردم .

خزان آیت الله خزعلی

- نود ساله بود. مردی که سالهاست با تکیه بر عصایی چوبین به جلسات مجلس خبرگان رهبری می آید، نه دنبال حضور در قاب دوربین ها بود که در صف اول جا بگیرد و نه کنج دیوارها می نشست.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آیت الله ابوالقاسم خزعلی صبح امروز در اثر کهولت سن درگذشت. آن هم در شرایطی که بیش از نیم قرن از زندگیش را صرف پیروزی انقلاب و تثبیت نظام جمهوری اسلامی کرده بود. او که از حوزه علمیه مشهد، پای در کسوت روحانیت گذاشت و در محضر آیت الله بروجردی، امام خمینی، آیت الله بهجت و علامه طباطبایی تلمذ کرده بود، همراهیش با امام خمینی (ره) و نهضت انقلاب، را از همان سال 42 آغاز کرد.

پس از بازداشت امام در آن سال، برخی روحانیون کنج عزلت گزیده و عافیت را بر حصر ترجیح دادند و عطای مبارزه را به لقایش بخشیدند. اما آیت الله خزعلی همپای آیت الله سید علی خامنه ای و آیت الله واعظ طبسی در مدارس علمیه مشهد به سخنرانی های افشاگرانه مشغول شدند. یکی از تاثیرگزارترین سخنان مرحوم خزعلی در آن سال که بر منبر مدرسه علمیه آیت الله بروجردی ایراد شد، آن بود که علمایی را که موضعی انفعالی و مخالفت آمیز نسبت به نهضت داشتند، «برادران یوسف» خطاب کرد. مشابهتی که با گذشت سالها همچنان می تواند معرف آن اشخاص باشد.

یکسال بعد که حکومت وقت از سازش علما با رژیم شایعه سازی کرده و در پی انتشار مطلبی در این باره در روزنامه اطلاعات، امام خمینی (ره) را از زندان آزاد کرده بود تا افکار عمومی را بفریبد، امام راحل از برخی یارانش از جمله آیت الله خزعلی خواست تا این شایعه را در منابر تکذیب کنند. او نیز به عنوان سخنران مراسمی که برای آزادی امام در مدرسه فیضیه ترتیب داده شده بود، چنین کرد و با افشاگری های امثال او ، نقشه رژیم بر آب شد.‌

او که از شدت علاقه به امام خمینی(ره) وصیت کرده روی سنگ مزارش بنویسند «ابوالقاسم خزعلی دوستدار آیت‌الله خمینی» در حیاتش به خاطر امام به زندان هم رفت. آنگاه به دلیل امضای مرجعیت امام به زندان قزل‌قلعه افتاد.  سه بار هم تبعید شد. به‌ گناوه‌،  دامغان و‌ زابل.

آنگونه که شهید حاج مهدی عراقی در کتاب خاطراتش نوشته، آیت الله خزعلی از طرف امام خمینی به کویت اعزام می شود تا بر علیه دولت پهلوی تبلیغ نماید. پس از بازگشت در کنار چهره هایی چون مرحوم آیت الله عمید زنجانی، مساجد را به عنوان محور فعالیت های مبارزات انقلابی برگزیده و به بسیج نیروهای مردمی در آنجا مشغول شدند. آیت الله سید محمد علی موسوی جزایری، نماینده ولی فقیه در خوزستان نیز در بازخوانی خاطراتش از پیروزی انقلاب، به یکی دیگر از سخنرانی های مشهور آیت الله خزعلی در خوزستان اشاره کرده است. آیت الله خزعلی که در سالهای منتهی به انقلاب ممنوع المنبر شده بود، در 27 دی 57 بار دیگر خطر برخورد رژیم را به جان خرید و در مسجد صاحب الزمان (عج) اهواز سخنرانی کرد. او یکباره در میانه سخنانش خطاب به حاضرین از فرار شاه خبر داد. خبر وی باعث هلهله و ذوق زدگی مردم شد که به خیابان ها ریختند و کنترل جریان مراسم از دست نیروهای گارد خارج شد و آیت الله خزعلی هم از میدان جان سالم به در برد.

پس از انقلاب او به عنوان نماینده سمنان در مجلس خبرگان قانون اساسی به جمع تدوین کنندگان این قانون ماندگار پیوست و سپس با حکم امام و مقام معظم رهبری20 سال به عضویت شورای نگهبان درآمد.

بنیاد بین‌المللی «غدیر» از یادگارهای ماندگار اوست که همواره پیروی از مولی الموحدین امام علی (ع) را سرلوحه زندگی خود می دانست. آیت الله خزعلی امیرالمؤمنین را معیار زندگی و محور وحدت می دانست. تاکید او بر دو جمله کلیدی از امام و رهبری بود. یکی اینکه «قضیه غدیر، قضیه جعل حکومت بود» به نقل از امام خمینی (ره) و دیگر آنکه «عید غدیر، عید ولایت است، عید سیاست است، عید دخالت مردم در   امر حکومت است،  عید آحاد ملت و امت اسلامی است» در کلام رهبری معظم انقلاب. بنیاد تحت مدیریت وی که میراثی ارزشمند از اوست، در طول حیاتش  در برخی استانها  دفاتری را مستقر کرد و امید می رود که راهش در این مسیر همچنان ادامه یابد.

خزعلی به روایت همسر

طاهره کلباسی همسر آیت الله خزعلی در گفت و گویی از ایمان و تقوای او سخن گفته بود که علاوه بر محرمات، مراقب مکروهات هم بوده و هیچ گاه نماز شبش ترک نمی‌شد. از صبح زود به حوزه می‌رفت و ظهر می‌آمد.

از محبوبیت آیت الله خزعلی نزد اساتیدش در حوزه همین بس که وقتی عموی همسرش برای تحقیق درباره وی نزد آیت الله بروجردی می رود، به او می گوید من اگر دختر داشتم، تقدیم وی می کردم.

به گفته خانم کلباسی، یک بار پس از بازداشت مرحوم خزعلی در کرمان، افسر شهربانی به او می گوید «من دلم به حال تو و بچه‌هایت می‌سوزد تو چطور دلت نمی‌سوزد» و او می گوید «بچه‌های من خدا را دارند و امام زمان مراقب آنهاست».

در وصف ساده زیستی وی همین بس که خانواده اش پیش از انقلاب همواره در کنار وی در تبعید به سر برده و در اوان انقلاب در خانه ای کوچک در قم مستقر بود. بعد از انقلاب نیز که به عضویت شورای نگهبان در می آید همراه با آیت الله جنتی و خانواده اش برای 10 سال در خانه‌های سازمانی شورای نگهبان ساکن می شوند. 

موافقت رهبر انقلاب با دفن قربانیان حادثه مکه در گلزار شهدا

رهبر معظم انقلاب با درخواست سرپرست حجاج ایرانی برای دفن پیکر جان‌باختگان حادثه دلخراش مسجدالحرام در گلزار شهدا موافقت کردند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، به دنبال درخواست نماینده ولی‌فقیه و سرپرست حجاج ایرانی برای دفن پیکر جان‌باختگان حادثه دلخراش مسجدالحرام در گلزار شهدا، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای با این درخواست موافقت کردند.

حجت‌الاسلام والمسلمین قاضی عسکر در نامه‌ای به محضر حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای درخواست کرده بود، پیکر جان‌باختگان حادثه غم‌انگیز بیت‌الله الحرام در محل سکونت‌شان در گلزار شهدا دفن شود.

در این نامه، سرپرست حجاج ایرانی عروج جانسوز جمعی از زائران ایرانی در جوار کعبه معظمه را به حضور رهبر معظم انقلاب، ملت شریف ایران و خانواده‌های داغدار این عزیزان تسلیت عرض کرده و ضمن طلب رضوان الهی برای درگذشتگان، با خانواده و بازماندگان جان‌باختگان ابراز همدردی کرد.

در حادثه سقوط جرثقیل در حرم امن الهی که جمعه گذشته رخ داد، 11 زائر ایرانی جان باخته و 32 نفر دیگر مجروح شدند. روز گذشته (جمعه) پیکر هفت تن از این زائران به خانواده‌هایشان در ایران تحویل داده شد که برای خاکسپاری به قطعه شهدا در تهران و استان‌های خراسان جنوبی، همدان، اصفهان و سمنان انتقال داده شدند.