خزان آیت الله خزعلی

- نود ساله بود. مردی که سالهاست با تکیه بر عصایی چوبین به جلسات مجلس خبرگان رهبری می آید، نه دنبال حضور در قاب دوربین ها بود که در صف اول جا بگیرد و نه کنج دیوارها می نشست.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، آیت الله ابوالقاسم خزعلی صبح امروز در اثر کهولت سن درگذشت. آن هم در شرایطی که بیش از نیم قرن از زندگیش را صرف پیروزی انقلاب و تثبیت نظام جمهوری اسلامی کرده بود. او که از حوزه علمیه مشهد، پای در کسوت روحانیت گذاشت و در محضر آیت الله بروجردی، امام خمینی، آیت الله بهجت و علامه طباطبایی تلمذ کرده بود، همراهیش با امام خمینی (ره) و نهضت انقلاب، را از همان سال 42 آغاز کرد.

پس از بازداشت امام در آن سال، برخی روحانیون کنج عزلت گزیده و عافیت را بر حصر ترجیح دادند و عطای مبارزه را به لقایش بخشیدند. اما آیت الله خزعلی همپای آیت الله سید علی خامنه ای و آیت الله واعظ طبسی در مدارس علمیه مشهد به سخنرانی های افشاگرانه مشغول شدند. یکی از تاثیرگزارترین سخنان مرحوم خزعلی در آن سال که بر منبر مدرسه علمیه آیت الله بروجردی ایراد شد، آن بود که علمایی را که موضعی انفعالی و مخالفت آمیز نسبت به نهضت داشتند، «برادران یوسف» خطاب کرد. مشابهتی که با گذشت سالها همچنان می تواند معرف آن اشخاص باشد.

یکسال بعد که حکومت وقت از سازش علما با رژیم شایعه سازی کرده و در پی انتشار مطلبی در این باره در روزنامه اطلاعات، امام خمینی (ره) را از زندان آزاد کرده بود تا افکار عمومی را بفریبد، امام راحل از برخی یارانش از جمله آیت الله خزعلی خواست تا این شایعه را در منابر تکذیب کنند. او نیز به عنوان سخنران مراسمی که برای آزادی امام در مدرسه فیضیه ترتیب داده شده بود، چنین کرد و با افشاگری های امثال او ، نقشه رژیم بر آب شد.‌

او که از شدت علاقه به امام خمینی(ره) وصیت کرده روی سنگ مزارش بنویسند «ابوالقاسم خزعلی دوستدار آیت‌الله خمینی» در حیاتش به خاطر امام به زندان هم رفت. آنگاه به دلیل امضای مرجعیت امام به زندان قزل‌قلعه افتاد.  سه بار هم تبعید شد. به‌ گناوه‌،  دامغان و‌ زابل.

آنگونه که شهید حاج مهدی عراقی در کتاب خاطراتش نوشته، آیت الله خزعلی از طرف امام خمینی به کویت اعزام می شود تا بر علیه دولت پهلوی تبلیغ نماید. پس از بازگشت در کنار چهره هایی چون مرحوم آیت الله عمید زنجانی، مساجد را به عنوان محور فعالیت های مبارزات انقلابی برگزیده و به بسیج نیروهای مردمی در آنجا مشغول شدند. آیت الله سید محمد علی موسوی جزایری، نماینده ولی فقیه در خوزستان نیز در بازخوانی خاطراتش از پیروزی انقلاب، به یکی دیگر از سخنرانی های مشهور آیت الله خزعلی در خوزستان اشاره کرده است. آیت الله خزعلی که در سالهای منتهی به انقلاب ممنوع المنبر شده بود، در 27 دی 57 بار دیگر خطر برخورد رژیم را به جان خرید و در مسجد صاحب الزمان (عج) اهواز سخنرانی کرد. او یکباره در میانه سخنانش خطاب به حاضرین از فرار شاه خبر داد. خبر وی باعث هلهله و ذوق زدگی مردم شد که به خیابان ها ریختند و کنترل جریان مراسم از دست نیروهای گارد خارج شد و آیت الله خزعلی هم از میدان جان سالم به در برد.

پس از انقلاب او به عنوان نماینده سمنان در مجلس خبرگان قانون اساسی به جمع تدوین کنندگان این قانون ماندگار پیوست و سپس با حکم امام و مقام معظم رهبری20 سال به عضویت شورای نگهبان درآمد.

بنیاد بین‌المللی «غدیر» از یادگارهای ماندگار اوست که همواره پیروی از مولی الموحدین امام علی (ع) را سرلوحه زندگی خود می دانست. آیت الله خزعلی امیرالمؤمنین را معیار زندگی و محور وحدت می دانست. تاکید او بر دو جمله کلیدی از امام و رهبری بود. یکی اینکه «قضیه غدیر، قضیه جعل حکومت بود» به نقل از امام خمینی (ره) و دیگر آنکه «عید غدیر، عید ولایت است، عید سیاست است، عید دخالت مردم در   امر حکومت است،  عید آحاد ملت و امت اسلامی است» در کلام رهبری معظم انقلاب. بنیاد تحت مدیریت وی که میراثی ارزشمند از اوست، در طول حیاتش  در برخی استانها  دفاتری را مستقر کرد و امید می رود که راهش در این مسیر همچنان ادامه یابد.

خزعلی به روایت همسر

طاهره کلباسی همسر آیت الله خزعلی در گفت و گویی از ایمان و تقوای او سخن گفته بود که علاوه بر محرمات، مراقب مکروهات هم بوده و هیچ گاه نماز شبش ترک نمی‌شد. از صبح زود به حوزه می‌رفت و ظهر می‌آمد.

از محبوبیت آیت الله خزعلی نزد اساتیدش در حوزه همین بس که وقتی عموی همسرش برای تحقیق درباره وی نزد آیت الله بروجردی می رود، به او می گوید من اگر دختر داشتم، تقدیم وی می کردم.

به گفته خانم کلباسی، یک بار پس از بازداشت مرحوم خزعلی در کرمان، افسر شهربانی به او می گوید «من دلم به حال تو و بچه‌هایت می‌سوزد تو چطور دلت نمی‌سوزد» و او می گوید «بچه‌های من خدا را دارند و امام زمان مراقب آنهاست».

در وصف ساده زیستی وی همین بس که خانواده اش پیش از انقلاب همواره در کنار وی در تبعید به سر برده و در اوان انقلاب در خانه ای کوچک در قم مستقر بود. بعد از انقلاب نیز که به عضویت شورای نگهبان در می آید همراه با آیت الله جنتی و خانواده اش برای 10 سال در خانه‌های سازمانی شورای نگهبان ساکن می شوند.